آقای رئیس جمهور جراحی اقتصادی را متوقف کنید، بیمار در حال احتضار است! همین و بس. آقای رئیس جمهور، هر چند که تک نرخی کردن ارز و جراحی اقتصادی را شاید بتوان یک موفقیت برای دولت سیزدهم دانست اما گذشت زمان و شرایط بحرانی اقتصاد جامعه و خانواده‌ها، نشان داد که بازه زمانی برای انجام «جراحی بدون بیهوشی» مناسب نبوده و از طرف دیگر نیز جراحان خوب، متخصص و کارآمدی هم برسر بیمار حاضر نشدند و در نتیجه می‌بینیم که بیمار در حال احتضار است و حالش هیچ خوب نیست.
شایدبتوان گفت حذف ارز۴۲۰۰تومانی یک موفقیت بود و جلوی رانتخواری و رانت زایی برای عده‌ای قلیل را از بین برد اما از آنجا که زیرساخت‌ها برای انجام این اقدام فراهم و مناسب نبود الان شاهد هستیم که دلار قیمتی نجومی پیدا کرده است و حال و روز مردم و تولید خوب نیست و باید چاره‌ای اندیشید.
برگشت به اقتصاد دولتی یک اقدام انقلابی! آقای رئیس جمهور، در دوران جنگ تحمیلی هشت ساله که همه عالم وآدم علیه کشورمان اجماع داشتند، اقتصاد دولتی و مکانیزم دخالت دولت در اداره اقتصاد، توانست اقتصادجامعه و کشور را تا حد بسیار زیادی کنترل نماید و بحران‌هایی همچون گرانی سرسام آور اقلام خوراکی، گرانی وحشتناک و کمبود دارو وجود نداشت و تولید هم سرپا بود و چرخش می‌چرخید. الان هم شرایط کشور و اجماع ظالمانه دشمنان علیه کشورمان چیزی از آن دوران کم ندارد که بلکه بیشتر هم شده است و شرایط را برای مردم و تولید کنندگان سخت و غیر قابل تحمل کرده است.
آقای رئیسی اینبار دشمن با جنگ رسانه‌ای خود از بیرون و عواملش در داخل با احتکار، گرانفروشی،کم فروشی و… مردم و خانوارها را هدف قرار داده است که شرایط ۶۰روز گذشته کشور نشانه بارز این اجماع جهانی است. اینروزها شاید شاهد انتقاد معترضین و منتقدین به شرایط سیاسی و اجتماعی حاکم بر کشور باشیم اما یقین بدانید که زیربنای همه این عصبیت‌‌ها و خشم فوران یافته در جامعه ناشی از مشکلات اقتصادی است ولاغیر!
این را بدانید در این شرایط و حتی از زمانی که دولت وقت ارز۴۲۰۰ تومانی را برای بهبود شرایط مردم بنیاد نهاد، بخش خصوصی ما نشان داد که قابل اعتماد نیست و نباید همه عنان زندگی مردم و جامعه را به دست آنها سپرد! بخش بظاهر خصوصی اما چپاولگر فقط و فقط بانگاه سوداگرانه خود، با احتکار کردن‌هایش؛ با گرانفروشی، با ایجاد کمبود مصنوعی در همه زمینه‌های مورد نیاز مردم، عملا آدرس اشتباهی به جامعه می دهد و با انگشتش دولت را مقصر این اوضاع نشان می دهد و خودش را با زیرکی هرچه تمامتر کنار کشیده تا همه گناهان به گردن دولت سیزدهم بیفتد.
آقای رئیس جمهور، اقلیت ۶ درصدی که بنا به گزارش‌های بانک مرکزی و مرکز آمار، بیش از ۸۴ درصد سپرده‌های بانکی را در اختیار دارد و با حجم وحشتناک نقدینگی موجود در جامعه، این توان و امکان را دارد که در لایه‌های زیرپوستی، ارکان جامعه را هدف قرار دهد و آن‌ها رابه خیابان‌ها بکشاند، البته از حق نگذریم که افراد فاسد در ارکان دولت؛ سوء مدیریت‌های همه جانبه در مدیران و رانتخواری برخی از مدیران نیز مزید بر علت شده است و دست بدست هم داده‌اند تا این شرایط برای مردم رقم بخورد.
آقای رئیس جمهور بیایید و یکباربرای همیشه اذعان کنید که راه را اشتباه رفتید و تلاش کنید مجدداً عنان اقتصاد کشور و معیشت مردم را دولت در دست بگیرد مانند دهه ۶۰ نترسید از اینکه بگویند دولت در اجرای سیاست هایش شکست خورده، اشکالی ندارد مهم نیست، مهم این است که شما بخاطر رضایت مردم که ولی نعمت انقلاب هستند موقتا از مواضع خود عقب نشینی کنید و آن ها را خوشحال کنید.
باور بفرمایید تخم مرغ شانه‌ای ۱۰۰هزار تومان، مرغ کیلویی ۶۵ هزار تومان ؛سیب زمینی و پیاز کیلویی ۲۵تا۳۰هزار تومان کمرخانوارها را شکسته است و دستگاه‌های عریض و طویل نظارتی چه در اصناف و چه تعزیرات و چه وزارت صمت عملا! ابتر و فشل شده‌اند و یارای مقابله با هیولا و مافیای ضد مردم را ندارند.وضعیت مسکن که دیگر نیازی به گفتن ندارد. پس بهترین راه این است که با استفاده از افراد کارآمد؛ پاکدست، شناخته شده میدان اقتصاد را دردست بگیرید و بخاطر خدا، رضایت مردم را جلب نمایید.هیچ اشکالی ندارد که شما اعلام کنید تا اطلاع ثانوی جراحی اقتصادی را بخاطرمردم متوقف می‌کنید تا شرایط برای آنان مهیا شود و سپس بعد از آرام شدن و منطقی شدن اوضاع ادامه دهید.
آقای رئیسی دولت! این توان و اشراف را دارد که بتوانید به معیشت و سفره خانوارها سروسامان بدهد، پس عجله کنید و بشتابید که وقت تنگ است و در این مسیر از سرزنش «خار مغیلان» هم نهراسید.

^{نویسنده: فرهاد خادمی  – روزنامه نگار}