بر این باورم نوسازی نظام حکمرانی در همه حوزه‌ها مبتنی بر مبانی مکتب امام و اندیشه سیاسی رهبر معظم انقلاب ضرورتی است که با بازگشتن امنیت، باید در دستور کار کشور قرار گیرد و اکنون در حال ایجاد اجماع در تصمیم‌گیری‌های لازم در این حوزه هستیم.
نوسازی حکمرانی، اعتقادی است که این روزها برخی از مسئولان سعی دارند آن را از تئوری به عمل برسانند.
محمد باقر قالیباف درباره نوسازی حکمرانی در ایران اسلامی بارها سخن گفته و اکنون که کشور با یک چالش روبرو شده، بر این مسئله تأکید دارد. جمله نخست یادداشت، به نقل از رئیس مجلس شورای اسلامی است که روز گذشته در جلسه علنی مجلس بار دیگر بیان شد.
روشن است که اتفاقاتی که در کشور می‌افتد، تنها منشأ خارجی ندارد و چه بسا بیشتر آن داخلی است، ضعف‌هایی که وجود دارد، بی تدبیری‌ها و ناکارآمدی‌ها بیشترین دلیل مشکلات کشور است که در این شرایط دشمن نیز بهره برداری خود را می‌کند و باعث می‌شود تا اعتراض تبدیل به آشوب و فتنه شود. رهبر معظم انقلاب اینگونه مشکلات را به زخم و مگسی که دور آن می‌چرخد و روی زخم می‌نشیند تشبیه کرده و به مسئولان تأکید کرده‌اند تا زخم را خوب کنید تا مگس روی آن ننشیند.
پیدا کردن زخم‌هایی که در ساختار‌های کشور وجود دارد کار دشواری نمی‌تواند باشد، بلکه جرأت و جسارت انقلابی می‌خواهد تا این زخم‌ها و وصله‌های ناجور بهبود یابد و از بدنه نظام برچیده شود.
صراحتاً بگوییم و دیگر بار هم گفته‌ایم و در مقام مثال، ایا تاکنون شوراهای شهر و روستا آنگونه که می‌باید، عمل کرده‌اند یا کفه ترازوی عملکرد منفی آنها سنگین تر از عملکرد مثبت آنها است؟
آیا نظام و حاکمیت می‌تواند یک تصمیم جدی درباره ادامه کار شوراهای شهر و روستا بگیرد؟
قدر مسلم، گرفتن تصمیم جدی و قاطع برای اینده کاری شوراهای شهر و روستا دشوار ست، اما می‌توان با نظر خواهی از مردم هر شهر،شهرستان و روستا، حتی برگزاری رفراندوم نسبت به ماندن یا نماندن شوراها رأی گیری کرد تا قطعاً رأی مردم در این مقوله راهگشا و کارگشا خواهد بود.
البته که تنها مشکل و معضل کشور مسئله وجودی شوراهای شهر روستا نیست بلکه چندین نهاد و سازمان وجود دارد که نیازمند نوسازی و بازسازی اساسی است و در این مبحث،تنها به ذکر نمونه‌ای از مشکلاتی که در کشور وجود دارد پرداختیم.
در مقوله مسائل فرهنگی چه بسا بغرنج‌تر از امور شهری باشد،وجود مراکز و نهادهای متعدد فرهنگی در کشور که همه آنها از بودجه سالانه کشور فعالیت می‌کنند و اقدامات کارکردشان تقریباً یکی است، دیگر مسئله کشور است که به نظر می‌بایست این نیز نوسازی و یا بازسازی شود.
وجود سازمان‌ها و نهادهایی چون وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی، سازمان تبلیغات اسلامی، حوزه هنری و دیگر مراکز و نهادهای فرهنگی تداخلی در امور فرهنگی و هنری ایجاد کرده است.
وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مجوزی را برای تولید یک اثر فرهنگی و هنری صادر می‌کند، صدا و سیما با آن مخالف می‌شود، و یا حتی برعکس سازمان صدا و سیما یک اثر هنری و فرهنگی تولید می‌کند، وزارت ارشاد باب میل‌اش نیست.
معاونت موسیقی وزارت ارشاد به برگزاری یک کنسرت مجوز می‌دهد،نهادی دیگر با آن مخالفت می‌کند و یا حتی از برگزاری آن جلوگیری می‌کند. این تضادها و تضارب‌ها خود معضلی است که در چارچوب همان نوسازی حکمرانی باید نوسازی و بازسازی شود.
آیا نظام و حاکمیت و آنچه که آقای قالیباف درباره آن گفته «اکنون در حال ایجاد اجماع در تصمیم‌گیری‌های لازم در این حوزه هستیم» اندیشه کرده و اعتقاد دارد که بسیاری از این دست مسائل باید حل شود؟
حتی در ساختار و چگونگی برگزاری انتخابات، نامزد شدن اشخاص، تایید صلاحیت‌ها و بسیاری مسائل دیگر می‌باید بازنگری شود که البته قانون انتخابات در دستور کار است اما هنوز به نتیجه نرسیده است. اگر قرار به نوسازی و بازسازی نظام حکمرانی در کشور است، طولانی شدن این فرایند، به صلاح نیست، اگر به راحتی، هر دولتی جراحی اقتصادی انجام می‌دهد و مردم هستند که مستقیم تحت تأثیر قرار می‌گیرند، یکبار هم جراحی در نظام حکمرانی انجام شود و مسئولان تحت تأثیر قرار بگیرند!
نویسنده: محمد صفری
