محمد صفری
نظام آموزش و پرورش در هر کشوری از دیگر وزارتخانهها و سازمانها اهمیت بیشتری دارد چرا که آموزش و پرورش، آینده کشور و جامعه را میسازد.
روی سخن با وزیر تازه کار آموزش و پرورش است که در هفته دولت با حضور در رسانه ملی در پاسخ به پرسش مجری برنامه درباره شهریه بالای مدارس غیرانتفاعی گفته بود: «هزینههای بالای مدارس غیرانتفاعی عادی است، شما اگر بخواهید یک ماشین مدل بالا هم سوار شوید باید پول بیشتری بدهید!»
آقای وزیر باید به این نکته توجه داشته باشد که مدرسه بنگاه فروش خودرو نیست که با هر لطایف و الحیلی سعی دارد تا خودرو را به خریدار بفروشد یا بهتر است بگوییم قالب کند، مدرسه جایی برای آموزش و تربیت فرزندان این کشور است، مثالی که از سوی اقای صحرایی زده شده است، مثالی ناچسب و نادرست است چرا که اگر نگوییم همه کشورهای دنیا بلکه اکثر آنها آموزش و پرورش رایگان دارند و هر یک به فراخور شرایط اقتصادی خود به دانش آموزان خدمات آموزشی ارائه میدهند.
این نکته را نیز وزیر آموزش و پرورش نباید از یاد ببرد که در قانون اساسی کشور، آموزش و پرورش رایگان است تا عدالت آموزشی رعایت شود و از زمانی که مدارس به سبک ها و عناوین متعددی تشکیل شده است، این عدالت اجتماعی و آموزشی نیز از بین رفته و تبدیل به همان تشبیهی شده که جناب صحرایی درباره خرید خودرو گفته است.
البته که ایران کشور فقیری نیست که در زمینه آموزش و پرورش ضعفهای زیادی وجود دارد، درآمدها و سرمایههای کشور نه در این دولت بلکه در دولتهای گذشته هم به درستی خرج نشده است . گر نه همه میدانند که آموزش و پرورش کشور اولویت اول است و باید بیشترین بودجه برای آن در نظر گرفته شود و از شرایط کنونی نیز بیرون بیاید.
با توجه به این که وزیر آموزش و پرورش با سخنی که در تلویزیون گفته است، اعتقاد دارد که باید مدارس غیر دولتی و پولی همچنان با قدرت به کار خود ادامه دهند و هر که پولش بیشتر از امکانات آموزشی بهتر برخوردار شود.
یعنی هر چقدر پول بدهید همان قدر هم آشو میخورید؟ اما چنین ضرب المثلی یا مقایسه مدرسه و خودرو از سوی وزیر آموزش و پرورش مصداق ندارد چرا که فاصله طبقاتی را افزایش میدهد و این شکاف عمیق، میتواند چالشی جدی برای جامعه باشد.
ضمن آن که آقای وزیر باید به توصیهها و هشدارهایی که رهبر معظم انقلاب در دیداری که در روز گرامیداشت معلم داشتند توجه کنند.
ایشان در آن دیدار گفتند؛«نباید جوری باشد در کشور که وقتی گفته میشود مدرسه دولتی اولین چیزی که مقابل انسان نقش میبندد، ضعف مدرسه است. وقتی به مدرسه دولتی کم اعتنایی کنیم، معنایش این است که اگر کسی بنیه مالیاش آنقدر نبود که بتواند در مدرسهای که شهریه میگیرد ثبت نام کند، ناچار است که تن به ضعف بدهد؛ یعنی کسی که بنیه مالی ندارد، بنیه علمی هم نداشته باشد. این بیعدالتی محض است و به هیچ وجه قابل قبول نیست.»
سخنان حضرت آیت الله خامنهای رهبر انقلاب روشن و قاطع است، مفهوم سخنان ایشان این است که اگر مدارس دولتی از کیفت مطلوب برخوردار شود که باید چنین هم شود، مدارس غیر دولتی از رونق خواهد افتاد و عدالت اجتماعی و آموزشی نیز برقرار خواهد شد چرا که مشتریان مدارس غیر دولتی کاسته خواهد شد و برای متولیان اینگونه مدارس صرفه اقتصادی نخواهد داشت که بخواهند به کار خود ادامه دهند.
البته که آقای وزیر در یادداشتی به توضیح و توجیه اظهارات خود پرداخته و واکنشها را سیاسی دانسته است.
در برخی رسانههای جناح مقابل نقدهایی به سخنان وزیر شد که شاید بتوان آن را سیاسی دانست اما آیا در اصل سخنان وزیر ابهامی وجود دارد یا تحریفی شده است؟
آقای وزیر اعتقاد دارد که اگر پول داشت فرزندان خود را در مدارس خصوصی نام نویسی میکرد که اگر چنین تفکری در تک تک وزرا و مسئولان وجود داشته باشد، با حکومت اسلامی منافات دارد چرا که در حکومت اسلامی کارگزاران و مسئولان نباید از امکانات ویژه برخوردار باشد و ساده زیستی سرلوحه آنها باید باشد.
آقای وزیر و دولت را به این موضوع توجه میدهد که آیا ایران از کوبا فقیرتر است که از صفر تا صد آموزش و پرورش و دانشگاه این کشور رایگان است و مانند ایران هم ثروتمند نیست!