با شروع بلوا و فتنه پاییزی سال۱۴۰۱ تحرکات دشمنان مردم ایران در شرق کشور گسترش بی‌سابقه‌ای یافته، بطوری که تا امروز شاهد به شهادت رسیدن حدود ۸۰ نفر از پاک ترین و دلاورترین مردان غیور این سرزمین در مناطق جنوب شرقی کشور و مشخصاً سیستان و بلوچستان به دست اشرار و عوامل موساد و سیا بوده‌ایم. آخرین ضربه دشمنان نیز طی دو ماه گذشته در راسک، چابهار و زاهدان بوده است.
آنچه که در این میان ذهن هر ایرانی مسلمان را از خبر شهادت مرزداران غیور به درد می‌آورد این است که چرا در قبال این همه خونریزی یک پاسخ جانانه و همیشگی به اشرار داده نمی‌شود که تا سال ها نتوانند قد راست کنند و مهمترین موضوع این است که با توجه به پیشرفت‌های و تکتولوژی در عرصه نظامی و اینکه کشور ما ایران با توانمندی درعرصه علم و فناوری به پیشرفت های شگفت انگیزی نائل شده‌ است، چرا هنوز از ابزارهای قدیمی برای حفاظت از مرزها و مبارزه با اشرار و ضد انقلاب استفاده می‌کنیم؟
سخن این وجیزه با ستادکل نیروهای مسلح و فرماندهی فراجا است که چرا بجای استفاده از فناوری‌های به روزی که ساخت خودمان است باید شاهد ریخته شدن خون این نیروهای زبده در مرزهای شرقی باشیم؟!
وقتی که می‌دانیم در نقاط سوق الجیشی و کوهستانی و کویری شرق کشور، نیروی انسانی آن کارایی لازم را ندارند چرا از ابزارهای پیشرفته مانند پهپاد، هواپیماهای کوچک بدون سرنشین و… استفاده نمی کنیم تا اشرار نتوانند به راحتی به داخل کشور نفوذ کنند و به نیروهای ما ضربه بزنند؟
این جوانان و شهدای عزیزی که برای حفظ تمامیت ارضی کشورمان و دفاع از نوامیس مسلمان، جان خود را فدا می‌کنند، سرمایه‌های ملی هستند که سال‌های طولانی هزینه‌های زیادی برای رسیدنشان به این مرحله از تجربه و مهارت و کاردانی صرف شده، چرا با بی‌تدبیری و عدم اتخاذ تصمیمات اصولی اجازه می‌دهیم این ثروت‌های ملی به این راحتی از دست بروند؟
به شهادت دوست و دشمن،خوشبختانه توان امنیتی و قدرت اطلاعاتی ایران نه تنها در منطقه بلکه در کل جهان کم نظیر است چرا با این توانمندی بازهم شاهد حوادث راسک، چابهار، سراوان، زاهدان و…هستیم؟
تدبیر و درایت توأمان سیاسیون و نظامیون ما کجاست که مانع از رشد گروه‌های پرورش یافته آمریکایی و داعشی بشود؟
چرا نمی توانیم از جذب نیروهای بومی توسط گروهک آشوبگر جلوگیری کنیم و اجازه ندهیم که خون سرباز ایرانی توسط جوان فریب خورده ایرانی ریخته شود؟
خدا را شاهد می‌گیریم آنچه را که می‌نویسیم از سر درد است که از شنیدن خبر شهدای جوانان اخیر فراجا، دل همه ما به درد آمده است، که این گل‌های پرپر شده امیدهای آینده این سرزمین بودند که جان خود را با خدا معامله کردند؟ کی و چه زمانی شاهد اتخاذ تدابیر محکم و کوبنده‌ای خواهیم بود تا دیگر شاهد ضربه‌پذیری نیروهای جان برکف مان در مرزهای میهن اسلامی نباشیم؟!
^{فرهاد خادمی}