بعضی ها تمرین می کنند با فضاسازی رسانه ای و اعمال فشار و توزیع خبر مبهم به هر طریق شده سهمیه ای از ابلاغ های مدیریتی داشته باشند یا این سهمیه را بیشتر کنند. این کار غلط است و سرانجام خوشی ندارد و دیگران را هم به هوس می اندازد کسب سهمیه یا تریبون نمایند.
بارها گفته ایم نماینده ، استاندار، رییس و یا عضو ستاد انتخاباتی یا کسی که برای خود ابلاغیه مسئولیت یک قوم و یا قبیله را صادر کرده همگی تلاش نمایند امورات در مسیر قانونی و درست خودش باشد سهمیه خواهی محدوده نمی‌شناسد همه مرزها را می شکند و بدعت هایی می آید که راه مداوای آنها ناممکن و یا بسیار سخت است .
مستندات و مواردی هست که برخی از این افراد خود در دوران مسئولیت داستان هابی داشته آند ،این نوع افراد احتیاط بیشتری کنند برای زمین و زمانه نسخه نپیچند چون ممکن است دیگرانی هم باشند که بی احتیاطی نمایند و مواردی را بگویند و یا بنویسند.
در این میان استاندار محترم مرزهای مسئولیت و اقدام را نگهبانی نماید هنگامی که سفارش شده های از ناحیه نماینده و ستاد و.. راه را برای گرفتن ابلاغ باز نمایند آنچه تباه می شود حوزه مسئولیت و مدیریت خود شماست خواسته ها و توقعات اینچنینی پایان ندارد و شما هم قادر به راضی نگهداشتن این مجموعه متوقع نخواهید بود .
استاندار باید بداند بر مرزهای توقعات قومیتی و ستادی و معرفی این و آن که جز سرچشمه ای از جهالت ندارد ، پایانی مترتب نیست و آنچه می ماند و مایه ی رستگاریست، ایفای مسئولیت بر اساس آموزه های دینی ، قانونی و معرفتی هست.
و البته نه به این استاندار اگر به معنای آری بر پیوستهای ستادی و قومیتی بر مبنای عصر جاهلی باشد ، سرانجامی جز پشیمانی و خسران ندارد…این را کسانی که این راه پر فراز و نشیب و پر خسارت را قبلاً پیمو ده اند بهتر میدانند…بر راهی که سرانجام آن دره های هولناک خسران و پشیمانی باشد ، نه میتوان تکیه کرد و نه میتوان بر آن امید بست.
مجید نیکخو
