قاسم غفوری
دموکراسی ادعایی غرب با لایه‌های کودتای مخملین قربانیان بیشماری داشته است که از آن جمله می‌توان به اوکراین اشاره داشت. از کودتای رنگی در سال ۲۰۰۶ و به قدرت رسیدن غرب گرایان گرفته تا همین پنانزده ماه اخیر که اوکراین به واسطه ریاست جمهوری دلقکی به نام زلنسکی، در آتش جنگ می‌سوزد نمودی عینی از این کودتاهای رنگی در قاب به اصطلاح انتخابات آزاد بی‌نظارت می‌باشد. جنگ افروزی‌های زلنسکی در لوای نام رئیس جمهور اوکراین در حالی همچنان این کشور را می‌سازد که او سخنانی تکراری را در باب پهپادهای ایرانی مطرح کرده و الفاظی اهانت آمیز علیه ملت ایران به کار برده است.
این ادعاها در حالی مطرح شده است که به رغم گذشت نزدیک به یک سال تا به امروز حتی یک مدرک و حتی یک قطعه کوچک از این پهپادهای ادعایی را ارائه نکرده‌اند و هرگز حاضر به پذیرش خواست ایران و روسیه مبنی بر ارائه اسناد ادعاهایشان نشده‌اند.
زلنسکی در حالی با ادعای مقابله با روسیه میلیاردها دلار کمک مالی و تسلیحاتی از غرب دریافت کرده است که از یک سو با رسوایی فساد خود و نزدیکانش مواجه است و از سوی دیگر در حوزه نظامی نیز عملا ناتوان در اجرای خواست غرب بوده که سقوط باخموت نمودی از این شکست است. در همین حال گزارش‌ها از حملات تروریستی اوکراین علیه روسیه حکایت دارد در حالی که غرب به رغم حمایت از استمرار جنگ درباره این رفتارها به کی یف هشدار داده و آن را زمینه ساز تقابل مستقیم اروپا با روسیه دانسته است. در این شرایط زلنسکی با ادعاهای ضد ایرانی از یک سو به دنبال سرپوش نهادن بر شکست باخموت و حملات تروریستی ارتش اوکراین است و از سوی دیگر با خوش خدمتی برای صهیونیست‌ها و غرب خواستار استمرار دریافت کمک نظامی است چنانکه کی یف دیروز مدعی شده با ۴۸ فروند اف ۱۶ می‌تواند کریمه را از روسیه باز پس گیرد.
نکته دیگر آنکه زلنسکی در حالی به جوسازی و تحریک احساسات تاریخی مردم ایران علیه روسیه روی آورده است که طی هفته‌های اخیر مقامات آمریکایی بارها نسبت به توسعه روابط ایران و روسیه ابراز نارضایتی کرده و آن را مغایر با منافع خود عنوان کرده‌اند. غرب در حالی سعی دارد تا روابط ایران و روسیه را صرفا نظامی معرفی نماید که واکنش آمریکا به اجرایی شدن راه آهن رشت استارا، مراودات بانکی و رویکرد ایران و روسیه به استفاده از ارزهای ملی، توسعه سرمایه گذاری روسیه در ایران بویژه در حوزه نفت و گاز و دهها توافق بانکی و تجاری میان طرفین رسما با واکنش و خشم آمریکا و برخی کشورهای اروپایی مواجه شده است. با توجه به این شرایط می‌توان گفت که زلنسکی همراستا با اربابان غربی بود با جوسازی و به اصطلاح مخاطب قرار دادن مردم ایران سعی دارد تا با کم رنگ سازی روابط ایران و روسیه در حوزه‌های مختلف و محدود سازی آن به نظامی، به زعم خویش احساسات تاریخی مردم ایران را تحریک نماید تا شاید با این خودشیرینی برای غرب تعدادی سلاح و مقداری دلاری دریافت نماید.
نکته پایانی آنکه آمریکا در حالی همچنان در توهم کارایی زبان تحریم و تهدید در جهان است که دستاوردهای اخیر ایران در صحنه جهانی شکست طرح فشار هوشمند بایدن را به صدا در آورده است. بازگشت موفقیت آمیز ناوگروه ۸۶ ارتش پس از ۲۳۰ روز دریانوردی در سراسر جهان، آزمایش موفق موشک خرمشهر ۴، توافقات ایران و اندونزی در اجرای تجارت با ارز ملی در سفر رئیسی به این کشور، توسعه مناسبات ایران و عربستان، حضور بشار اسد رئیس جمهور سوریه در نشست سران اتحادیه عرب در جده پس از ۱۲ سال که نشانگر پیروزی مقاومت است، شکست رژیم صهیونیستی در جنگ اخیر غزه،سفر پادشاه عمان به تهران با محوریت توسعه روابط و گسترش روابط تهران و مصر و… تنها گوشه‌ای از دستاوردهای ایران می‌باشد. این دستاوردها موجب شده تا آمریکایی‌ها که پیش از این منکر هر گونه ارتباط مذاکراتی با ایران بودند اکنون مواضع مقامات ایران مبنی بر رد و بدل شدن پیام‌های برجامی را تایید می‌کنند چنانکه متیو میلر سخنگوی جدید وزارت خارجه آمریکا در واکنش به اظهارات حسین امیرعبداللهیان وزیر خارجه ایران در باب تبادل غیر مستقیم پیام‌ها با طرف‌های برجامی گفت: توانایی ارتباط و ارسال پیام به ایران را حفظ کرده‌ایم اما محتوای این پیام‌ها یا چگونگی ارسال آنها را تشریح نمی‌کنیم.
کلام آخر آنکه زلنسکی بار دیگر در همان جایگاه اصلی خویش یعنی در حد و اندازه یک بازیگر فیلم‌های محلی به عرصه باز گشته و با ادعاهای دروغین علیه ایران به دنبال ثبت خوش خدمتی تازه برای اربابان غربی خود است.
