بحث بنزین همچنان از سوی مسئولان مطرح می‌شود و این در حالی است که دولتمردان اعتقاد راسخ به افزیش قیمت این کالای حساس و تأثیر گذار در کشور را دارند.
دلیل و منطق مسئولان در ابتدا شاید درست و به حق باشد اما اجرای این تصمیم عوارض و عواقبی دارد که هر گاه هر دولتی دست به افزایش قیمت این محصول زده است، دچار آن شده‌ایم و هم مردم زیان دیده‌اند هم کشور و به نظر می‌رسد هزینه اجرای تصمیم افزایش قیمت بنزین بیشتر از سود آن باشد.
راه‌های دیگری هم برای پایان دادن به ناترازی در تولید و مصرف بنزین وجود دارد که دولت و دولت‌های هیچگاه یا نخواستند یا نتوانستند آنها را پیگیری کنند.
رئیس جمهوری پزشکیان در گفت‌‌وگوی زنده خبری که دوشنبه شب برگزار شد رسماً از افزایش قیمت بنزین خبر داد و با این تصمیم سال آینده به احتمال زیاد بنزین گران خواهد شد.
محمد باقر قالیباف رئیس مجلس شورای اسلامی هم دیروز در جلسه بررسی لایحه بودجه 1404 تأکید کرد که مجلس به تعیین قیمت بنزین ورود نمی‌کند واین موضوع در اختیار دولت است.
هر چند طبق قانون همین است که قالیباف گفته اما آیا مجلس نسبت به تبعات آن نیز می‌تواند بی‌تفاوت باشد؟
مجلس روز گذشته در تصمیمی که گرفت به دولت اجازه داد تا فرآوردهای نفتی را وارد یا تهاتر کند که در صورت انجام آن قرار نیست این فراوردهای نفتی که بیشتر شامل بنزین می‌شود با قیمت کنونی عرضه شود.
هم اکنون بر اساس گفته‌ها و سخنان مسئولان روزانه 30 میلیون لیتر سوخت که بیشتر آن بنزین است قاچاق می‌شود. این را رئیس مجلس شورای اسلامی گفت و سندیت دارد. دیگران نیز گفته‌اند. این در حالی است که مدیرعامل شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی ایران میزان واردات بنزین در سال جاری را برای جبران کسری بنزین، در شش ماهه ابتدای امسال روزانه ۸ میلیون لیتر و در مهرماه روزانه ۹ میلیون لیتر بنزین اعلام کرد. این رقم حتی یک سوم قاچاق 30 میلیون لیتر سوخت از کشور هم نیست!
قاعدتا این مقدار سوخت قاچاق ضربه سنگینی به تراز تولید و مصرف داخلی می‌زند که اگر جلوی آن گرفته شود نه تنها مشکل مصرف و ناترازی حل خواهد شد بلکه 20 میلیون لیتر اضافه نیز باقی می‌ماند که می‌توان صادر کرد. اگر اشتباه می‌گوییم، متولیان و مسئولان در این زمینه شفاف سازی کنند تا ما و افکار عمومی ذهنشان روشن و آگاه شود.
ضمن آن که برای این اتفاق یعنی قاچاق سوخت، این پرسش در ذهن افکار عمومی نقش بسته که چرا با این پدیده که ثروت کشور را به تاراج می‌برد مقابله نمی‌شود؟
از این دست پدیده‌هایی که برای کشور زیانبار است بسیار است اما همتی برای مقابله با آن نیست و در این میان این مردم هستند که باید تاوان ناکارآمدی‌ها و نامدیریت‌ها را بدهند.
از سوی دیگر، یکی از مسائلی که می‌تواند این ناترازی را درست کند خودروهای بی‌کیفیت پر مصرف و خودروهای فرسوده است. حال که ما این نکته را می‌دانیم قطعاً مسئولان بزرگوار نیز به این مسئله آگاهی دارند که مصرف خودروهای تولید داخل با مصرف خودروهای با کیفیت خارجی هم سطح آنها بسیار متفاوت است.
اگر یک خودروی داخلی با 12 لیتر در 100 کیلومتر حرکت می‌کند، خودروی خارجی هم ردیف آن با پنج لیتر در 100 کیلومتر مصرف دارد.  همچنین طبق گفته رئیس انجمن صنفی مراکز اسقاط خودرو 3 میلیون خودرو فرسوده و بیش از 10 میلیون موتور فرسوده در کشور وجود دارد که البته این آمار بیشتر از اینها است اما با همین آمار نیز می‌توان به این نتیجه رسید که اگر این خودروها و موتور سیکلت‌ها با همین خودروها و موتورهای بی‌کیفیت تولید داخل جایگزین شود مصرف سوخت و بنزین نیز به مقدار قابل توجهی کاهش خواهد یافت و باز این در حالی است که مصرف خودروی فرسوده دو برابر خودروی نو است که قطعا این خودروهای فرسوده بر آلودگی هوا نیز تأثیر مستقیم دارد.
همانگونه که بارها نوشته‌ایم دولت‌ها ساده ترین و آسان‌ترین راه را برای خود انتخاب می‌کنند و آن گران کردن و فشار بیشتر به مردم است.
^{محمد صفری}