روز سه‌شنبه، هفتم شهریور ماه هزار و چهارصد و دو، آقای استاندار به منطقه محروم میانکوه شهرستان اردل سفر نمودند و در این منطقه برای رسیدگی به مشکلات و حل معضلات زندگی مردم آن خطه شورای اداری تشکیل دادند. این گونه اتفاقات فی نفسه بسیار ارزشمندند که از ثمرات آنها میتوان به آشنایی بیشتر و نزدیک‌تر با کمبود ها و کاستی‌ها، دیدار چهره به چهره با مردم و نوشتن مصوبات شورای اداری و پیگیری و اجرای آنها در همان خط مقدم محرومیت باشد. ما درباره‌ی همه مشکلات و معضلات فراموش شده‌ی آن منطقه در این نوشته‌ی کوتاه نمیتوانیم سخن بگوییم؛ اما می‌توانیم نکاتی را که در اولین سفر استاندار محترم چهارمحال و بختیاری، جناب سردار حیدری به شهرستان اردل، حدود دو سال پیش در حضورشان بیان نمودیم را یادآوری کنیم.
جناب آقای استاندار! آیا یادتان هست که حضورتان بیان شد، با وجود همه خدمات و اقدامات انقلاب عزیز اسلامی برای مردم، هنوز هم مردم در منطقه میانکوه و نقاط دیگری از شهرستان با مشکلاتی زیربنایی و ابتدایی مانند راه و آب آشامیدنی سالم و بهداشت و آموزش… دست به گریبان‌اند.
آقای استاندار! با سیاه‌نمایی و دیدن نیمه‌ی خالی لیوان به همان اندازه مخالفیم که با ساده‌لوحی در مدیریت استان و ساده دوستی مدیران کل مخالفیم. ما خدمات انجام شده در بخش های گوناگون را نادیده نمی‌گیریم اما نمیتوانیم در مقابل وعده‌های دروغین برخی مدیران شما ساکت بنشینیم.
آقای استاندار! آیا از مدیرانی که در حضور شما یا در پاسخ به مطالبه‌گری جوانان دلسوز برای حل مشکلات مردم وعده‌های دروغین داده‌اند یا با امروز و فردا کردن در انجام وظایف خود عامل نارضایتی مردم میگردند، بازخواستی نموده‌اید؟ وقتی مدیری در حضور یک مادر شهید (در خرداد هزار و چهارصد و دو) در دفتر کار شما، به چشمان شما نگاه می‌کند و گزارش آبکی از اقدامات خود می‌دهد و مشخصاً وعده‌ی تاریخ داری مثلاً در حوزه راه یا مسکن روستایی می‌دهد، چه کسی باید ناظر و ارزیاب عملکردشان باشد؟ چه‌کسی میتواند اینگونه وعده‌های دروغین را باور کند؟ آیا دیگر باور کردن اینگونه وعده‌ها و پذیرش نتیجه‌ی سازنده از اردوهای جهادی نمادین در مناطق محروم نشانه‌ی سادگی نیست؟ بیاییم در خدمت به مردم صادق باشیم. بیاییم در ارزیابی عملکرد مدیرانمان در راه رضای خدا تلخی برخورد صادقانه را به شیرینی برخورد کاذبانه ترجیح دهیم.
آقای استاندار! در اینگونه جلسات که در مناطقی چون میانکوه برگزار می‌کنید، آیا کسی از وضعیت آب شرب ناسالم و تبعات آن در زندگی مردم با شما سخنی گفته است؟ آیا از کمبودهای آموزش و پرورش که برای ادامه تحصیل فرزندان موجب مهاجرت مردم به شهرهای اطراف گردیده با شما سخنی گفته است؟ آیا از مسیر فراموش شده ( بی‌اعتبار و بدون اقدام ناغان تا کاروان ۴) گذشتید؟ آیا از جاده‌ی میانکوه که گذشتید، احساس امنیت کردید؟ آیا از جاده‌های آنتنی میانکوه گذر کردید؟ شما در هفته‌ی دولت بعد از دومین سال مدیریت خود در استان، کدام طرح کلان اقتصادی، فرهنگی، بهداشتی، آموزشی، عمرانی و… کلنگ زنی و یا افتتاح نمودید؟
سفر بخیر سردار! ره‌آوردتان برای میانکوه محروم پربرکت باد.
علی حسین نظری سرمازه
