پازل شورای نگهبان برای انتخابات چهاردهم، تعیین رئیس جمهور نهم را در هاله ای از ابهام به«اگر، مگر، بشود، نشود و…» کشانده است!
دقیقاً انتخابات پیش رو مانند مسابقات جام جهانی است که یک گروه یا دو گروه، «گروه مرگ» نام می گیرد. انتخابات زودرس در کشور، باعث بهت همگانی و سردرگمی گروه‌ها و جریان‌های سیاسی شده است و حالت «گروه مرگ» را پیدا کرده که هواداران و تماشاگران میلیونی این مسابقه در حال چرتکه انداختن هستند که اگر این برود کنار، رأیش به حساب فلانی ریخته می‌شود و اگر آن دو تا بروند کنار، آرای بهمانی تقویت می‌شود! خلاصه همه ملت در حال«شش و بش» هستند که چه خواهد شد؟ آیا در وقت قانونی ۱۲ ساعته، تکلیف نامزد پیروز و در نهایت «مستاجر پاستور» معلوم می‌شود و یا این که مسابقه به وقت اضافه کشیده خواهد شد؟
برآنم در این فرصت کوتاه تحلیلی داشته باشم بر این نکته که مسابقه  ۸ تیر ماه چه سرانجامی خواهد داشت و سوت پایان وزارت کشور چه وضعیتی را رقم می‌زند؟
ناچار برای این که کمی تاقسمتی تحلیلمان مستند باشد باید به آمار رجوع کنیم و در یک مقایسه تطبیقی، نتیجه‌ای با کمترین خطا بگیریم. البته ذکر یک نکته نیز ضروری است که آیا در روز جمعه هشتم تیر ماه «استادیوم ایران» با ظرفیت کامل تماشاگران (رای دهندگان) پر خواهد شد یا نه؟
حضور تماشاگران و تشویق تیم مورد دلخواهشان در تعیین نتیجه مسابقه اصلی‌ترین تاثیر را خواهد داشت که به هیچ وجه نباید از آن غافل باشیم و روح این وجیزه نیز به این مهم متوسل است.

از زبان آمار
در انتخابات سال ۱۴۰۰ تعداد واجدین شرایط رأی دادن ۵۹ میلیون و۳۱۰ هزار و ۳۰۷ نفر بود که شهید رئیسی با کسب رای 39/30 درصد واجدان رأی دادن و 62/17 درصد رأی شرکت کنندگان در انتخابات با کسب ۱۸میلیون رأی، پیروز میدان شد، محسن رضایی و قاضی زاده هاشمی هم به ترتیب 11/79 درصد و 3/45 درصد رأی شرکت کنندگان را بدست آوردند و عبدالناصرهمتی نیز با کسب ۲میلیون و ۴۲۷ هزار رأی میزان 8/28 درصد شرکت کنندگان را بدست آورد.
در حقیقت نامزدهای اصولگرای دوره سیزدهم انتخابات ریاست جمهوری مجموعا۲۲  میلیون و۴۱۱  هزار و ۷۱۸ رأی کسب کردند که معادل ۳۷تا 38 درصد واجدین شرایط رأی می‌باشند. اما با حضور۵  نامزد «اصولگرای مدرن، تندرو و سنتی» آیا این ۳۷یا 38 درصد افزایش می‌یابد یا کاهش؟!
لذا برای اینکه یکی از نامزدهای پنجگانه اصولگرایان، این دوره از انتخابات همان روز جمعه، مستقیماً به پاستور برود، مستلزم کسب بیش از 25 میلیون رأی خواهد بود و باید برای تحقق این میزان رأی مشارکت عمومی مردم به 75 درصد و بیشتر افزایش یابد که باید گفت آیا این میزان مشارکت مقدور است؟!
آنچه که درنگاه اول شاهد آن هستیم، تعدد نامزدهای اصولگرا و سماجت آن‌ها بر تا آخر خواهیم ماند است (قالیباف جلیلی و پورمحمدی) که اگر نامزدهای اصولگرا روی یکنفر توافق نکنند، با شدت ریزش رأی در اردوگاه اصولگرایان روبرو خواهیم بود و از طرف دیگر، اگر اصلاح طلبان با تمام  توان به میدان بیایند و یک بسیج عمومی به هر طریقی در کشور راه بیندازند، پزشکیان با کسب رایی حدود 18 میلیون (معادل 50 تا 55 درصد آرا) می‌تواند پیروز میدان در همان دور اول مسایقه هشتم تیر باشد.
لذا در می‌یابیم اگر انتخابات روز جمعه هشتم تیر ماه بخواهد در همان وقت قانونی 12ساعته، پیروز میدان خود را بشناسد، نیازمند یک مشارکت فوق تصور و بسیار بالا خواهیم بود که به مرز 80 درصد برسد که فقط امدادهای غیبی می تواند این معجزه مشارکت را رقم بزند.

وقت اضافه چگونه و چطور؟!
اما این که چگونه ممکن است انتخابات به دور دوم کشیده شود، باید بگوییم که اگر میزان مشارکت مردمی در حد 50 درصد باشد و از اردوگاه اصولگرایان قالیباف، جلیلی و پورمحمدی با سماجت هر چه تمامتر بخواهند در میدان بمانند (که احتمالا هم می‌مانند) و به نفع یک‌نفر کنار نروند و اصلاح طلبان هم نتوانند بالطایف الحیلی بر میزان مشارکت بیفزایند و اقبال عمومی هم به آن‌ها کم باشد، در این صورت با شکسته شدن آراء اصولگرایان و تقسیم رأی آنان، پزشکیان با یکی از دو نفر قالیباف و جلیلی به دور دوم خواهند رفت و احتمال اینکه پزشکیان میزان رأیش پایین‌تر از این دو نفر باشد و دور دوم رقابت بین قالیباف و جلیلی برگزار شود بسیار دور ازانتظار است و یقین دارم که دور دوم «دو قطبی کامل اصلاح طلب – اصولگرا» شکل خواهد گرفت که ممکن است وضعیت سال 1384 تکرار شود!

وساطت شیوخ و ریش سفیدان اصولگرا
اگر پورمحمدی، زاکانی و قاضی زاده هاشمی به نفع یکی از دو نامزد «قالیباف و جلیلی» کنار نروند، شاهد انشقاق بیشتر در حوزه رأی اصولگرایان خواهیم بود و آراء جلیلی و قالیباف هر کدام بین 7 تا 8 میلیون رأی می‌شود و باز هم معلوم نیست تحرکات جبهه اصلاح طلبان به چه شکلی شود که قطعا از این چند دستگی بهره لازم رامی‌برند و ممکن است که پزشکیان را یکضرب به پاستور بفرستند. بنظر می رسد برای جلوگیری از پیروزی پزشکیان، باید شیوخ و ریش سفیدان اصولگرایان بطور جد به میدان بیایند و به آنان «تکلیف» کنند که 4 نفر به نفع یک‌نفر کنار برود تا شاهد تکرار دوم خرداد دیگری نباشند که اگراین وساطت جدی صورت نگیرد، صبح نهم تیرماه، انگشت به دهان گزیدن و دست روی دست زدن و افسوس خوردن اصولگرایان فایده‌ای ندارد.

^{فرهاد خادمی}