هوشنگ نوبخت
حداقل یک نوبت از طریق برنامه های تلویزیونی، سخنان نامزدهای انتخابات دولت آینده را با دقت رصد کردم تا ببینم چه حرف تازه ای برای گفتن دارند چون در طول عمرم و از زمانی که چشم باز کردم، همین شش نفر با شصت نفر دیگر را در رسانه ها دیدم که تریبون در اختیار داشتند و حرف های تکراری زیادی زدند که تقریبا همه را حفظ کرده ام.
شوربختانه نه تنها ایده تازه، طرحی نو و حرفی امید بخش در تبلیغات و سخنان نامزدها ندیدم بلکه شاهد بودم که همه از وضع موجود گلایه دارند. وضعی که ماحصل مدیریت همین شش نفر و شصت نفر دیگر در منصب های مهم بوده است.
هر ۶ نامزد مدعی شده اند که در ادوار گذشته سهل انگاری ها، کم کاری ها و بی عدالتی های زیادی صورت گرفته و به گونه ای شاکی اند که من پای تلویزیون کمی جا خوردم و با خودم گفتم، نکند باعث و بانی وضع موجود کشور، من هستم و شصت میلیون نفری که هیچ سمتی در هیچ دولتی نداشته ایم!؟
کاندیداهایی که باید از برنامه های علمی و مصداقی شان حرف بزنند و ایده هایشان را روی تخته به معرض نمایش عموم بگذارند و باعث شوند، شور و شعفی تازه بین نسل جوان کشور جهت حضور در انتخابات بوجود بیاید، عموما در حال زیر و رو کردن سوراخ و سمبه های دولت های گذشته و یا افرادی هستند که شرایط حضور و دفاع از خود را هم در رسانه ها ندارند.
این شش نامزد عزیز که همگی خود را تبرئه و امثال من را محکوم کردند که وضع کنونی مملکت چنین و چنان است، را سرزنش نمی کنم اما توصیه می کنم به گونه ای وارد کارزار تبلیغات و رقابت شوند که ملت عزیزمان نسبت به آینده دولتی که قرار است سکان اجرایی کشور را در این برهه حساس به دست بگیرد، امیدوار شوند.
بی شک این شش نفر با شناخت و آگاهی کامل از وضع موجود به میدان آمده اند لذا نیازی به محکوم کردن آن شصت نفر دوست و همکار قبلی شان در دولت های پیشین نیست و باید به عنوان مدعیان تحول بتوانند مسیر متعالی چهار سال آینده را به گونه ای برای مردم ترسیم کنند که بتوانند نسل جوان ما را که به شدت از شعار و سفسطه بیزارند را قانع کنند.
مصیبت بزرگتر چالش های تبلیغاتی هر ۶ نامزد عزیز، مشاورانی ضعیف بودند که آن ها را همراهی می کردند. مشاورانی که نه تنها رایی به صندوق آن ها اضافه نمی کنند بلکه ممکن است باعث ریزش نظر مردم به این عزیزان شوند.
امیدوارم در فرصت باقیمانده تا روز انتخابات، هر ۶ نفر که پیش بینی می شود به ۳ نفر کاهش یابند، با حرف های تازه، ایده های نوین، برنامه های علمی و رعایت اصول اخلاقی به گونه ای عمل کنند که جمعیت رای خاکستری کشور که تعدادشان هم کم نیست قانع و راغب شوند که برای توسعه کشور پای صندوق رای بیایند.
