طی هفت هشت روز گذشته بالاخره نامزدهای محترم ششگانه عمدتاً در برنامه‌های مختلف صدا و سیما، حرف زدند، سخن گفتند، شعار دادند و خلاصه دیدیم در به همان روال سابق و سنوات گذشته بر همان پاشنه چرخید و بس!
تمام حرف‌های این آقایان محترم، چشم اندازهایی بود (شما بخوانید در باغ سبز نشان دادن) که عمراً بتوانند ذره‌ای از آن ها را اجرایی و عملیاتی نمایند.
آنچه که در این چند روز مردم دیدند و شنیدند، مواردی بود که در هیچکدام از دولت‌های پنجم تا سیزدهم همواره مورد بحث و مناقشه بوده و آخرالامر هم سرانجام خوب و میمونی نداشته است!
آقایان نامزد ریاست جمهوری چهاردهم، باید بدانند اداره کشور استراتژی می‌خواهد نه رؤیا بافی و وعده‌های ناشدنی، این که یکی بگوید گوشت را تلفنی به منازل می‌رسانم، آن یکی بگوید کارخانه ها را می فروشم، دیگری گفته من دانشگاه‌ها را چنان می‌کنم، فلانی گفته دولت من دولت محرومان است… حقیقت مطلب این شعارها را مردم طی سال ها و ایام ماضی زیاد و میلیون‌ها بار شنیده‌اند و الان هم پای تلویزیون می خندند و می گویند ما که از شما بهتر بلدیم از این حرف‌های نشدنی بزنیم!
آقایان نامزدها هیچ دقت کردید در شهرها و روستاها هنوز فضا انتخاباتی نشده و شور وهیجانی دیده نمی‌شود؟ بله فریب فضای مجازی را نخورید به بطن جامعه سرکی بکشید از نظر شما و هوادارانتان هر کدام از شما در تلگرام، واتساپ، فیسبوک، روبیکا، بله، ایتا، لینکدین، سروش و… رئیس جمهور شده‌اید و منتظر مراسم تنفیذ هستید! نه دوستان عزیز مردم باورپذیری شان فرق کرده و از شماها خیلی جلوترهستند. این مردم بهتر از آقای «گروسی و خانم اشتون» سیاست‌های هسته‌ای ایران و آژانس را تحلیل می‌کنند، بهتر از آقای گوترش در خصوص اتفاقات و رخدادهای جهانی اظهار نگرانی می کنند! بهتر از آقای خاندوزی معادلات بورس و سیاست‌های مالیاتی را آنالیز می‌کنند، این مردم را دیگر با شعار گوشت و مرغ و وعده ساخت 10 میلیون مسکن و رفع تحریم‌ها نمی‌شود فریفت! باید طرحی نو دراندازید.
فرصت زیادی تا هشتم تیر ماه نمانده است برای این مردم از استراتژی و راه حل‌های شدنی برای گره گشایی از بن بست‌های زندگیشان بگویید، برای صنعتگر فهیم و بازرگان درمانده در برابر سیاست‌های بانک مرکزی و گمرک حرف و راهکار تازه‌ای بزنید و بدهید، برای ورشکستگان بورس راهکار عملی بدهید وگرنه  حرف‌ها باد هواست!
علی النهایه آقایان محترم و دوست داشتنی شما می‌خواهید برای چهار سال سکان این کشتی طوفان زده را در دست بگیرید باید به جامعه در فرصت باقیمانده «شوک» وارد کنید که به پای صندوق‌های رأی بیایند، شما باید با مشارکت مردمی راهی «پاستور» بشوید وگرنه که با رأی «ناپلئونی» رئیس جمهور شدن که هنر نیست!
لذا استراتژی منسجم و مدونی به افکارعمومی ارائه کنید که راهگشا باشد نه حرف‌های تکراری و مأیوس کننده! عزت زیاد.
^{فرهاد خادمی}