محمد صفری
راهپیمایی یا پیاده روی اربعین برای عزای اباعبدالله (ص) که چهل روز از شهادت ایشان و یارانش می گذرد، آیین و مرام دیرینهای است که نسل به نسل به اکنون رسیده و به شکل کنونی و با حضور میلیونها عاشق ابا عبداللهالحسین برگزار میشود.
در میان زائران و عاشقان امام حسین(ع) هم مسلمان دیده میشود هم غیر مسلمان، هم شیعیان حضور دارند هم اهل سنی، مسیحیان هم به راه عشق پیوستهاند و دیگر ادیان نیز در این راه گام بر میدارند چرا که به آزادگی، عدالت خواهی، ظلم ستیزی و مظلومیت اباعبدلله الحسین پی بردهاند و میدانند که با وجودی که از آن واقعه بیش از 1400 سال گذشته اما نمیتوانند نمونه و جایگزینی برایش بیابند.
فیلمی از یک کشیش سیاه پوست مسیحی و آمریکایی منتشر شده که از حضورش در بارگاه امام حسین سخن می گوید. کنت جی فلاور کشیش مسیحی آمریکایی پس از حضور در حرم امام حسین (ع)، در این فیلم میگوید: تا زمانی که نفس در بدن دارد نام حسین را بلند خواهم کرد.
این اتفاقات تأثیر قیام امام حسین (ع) است که حتی غیر مسلمان را نیز وادار به ابراز عشق و علاقه با او و قیام ظلم ستیزش میکند. همه این اتفاقاتی که در پیرامون ما در حال وقوع است، ثمره خون اباعبدالله الحسین است که 1400 سال پیش در کربلا بر زمین جاری شد و بدون آن که لحظهای نام و یاد او و یارانش از ذهنها و قلبها بیرون برود یا به فراموشی سپرده شود، همچنان در حال تأثیر گذاری بر افکار مردم و جانهای روشن ضمیر است.
راهپیمایی اربعین، میعادگاهی برای آنهایی است که ندای امام حسین (ع) را شنیدهاند که فرمود؛ اگر دین ندارید آزاده باشید و این فریاد در طول تاریخ به گوش بسیاری از مردم جهان رسیده است و آرام آرام و ذره ذره تأثیر خود را گذاشته و این مفهوم را رسانده که این فریاد به مفهوم آزادی درونی است و هر وجدان بیداری این فریاد را بشنود و گوش دهد، متحول خواهد شد و همچون کشیش مسیحی آمریکایی آنگونه به دیدار و زیارت اباعبدالله میرود و پس از بازگشت از کربلا، میشود مبلغ قیام امام حسین (ع).
نهضت اباعبدالله الحسین(ع) جهانی است، این نهضت میرود تا به پیروزی نهایی متصل شود و درک چنین فضایی نیازمند آن است تا دل به راه بدهیم و خود را به کاروان کربلا برسانیم تا جا نمانیم.
برای رسیدن به جاده عشق، به عمق وجود قیام کربلا، باید گذشت کرد، باید گذاشت و گذشت آنچه که مانعی بر سر راه رسیدن است.
هر چند سخت و دشوار است رهایی از هر چه تعلقاتی است که در این دنیا به آن وابسته گشتهایم، اما اعتقاد قلبی به وعده الهی، باور به حسین بن علی و راهی که برای همگان هموار و روشن کرده است و باور ایمانی به ظهور فرزندش مهدی موعود(عج) امید را در دل همه روشن میکند و انتظار را تحمل پذیرتر تا آن زمان که مهدی آن صاحب عصر و زمان بیاید و جهان را از ظلم و پلیدی نجات دهد و دنیایی عاری از جنایت و فساد را برپا کند.
آزادگان عالم زیر خیمه حسیناند، خیمه حسین(ع) برای همه آنهایی است که مأمنی میخواهند برای آن که بتوانند مقابل ظلم بایستند، میخواهند خون کودکان و زنان و مردان فلسطینی در غزه ریخته نشود، میخواهند مردم یمن که نمیخواهند زیر بار ظلم باشند، قتل عام نشوند مردمی که ظلم و جنایت و تجاوز و گرسنگی را چشیدهاند، به خوبی درک میکنند نهضت امام حسین (ع)چه پیامی دارد و در این روزهای سرنوشت ساز این پیام به طور عجیبی در حال گسترش است.
