یک کارشناس رسانه معتقد است چند صدایی و احساسی عمل کردن، آفت رسانه در بحران‌هاست.
هوشنگ نوبخت در خصوص فضای کنونی حاکم بر رسانه‌های کشور، اظهار کرد: شوربختانه ولنگاری فضای مجازی در کشور، کار رسانه ای را سخت کرده است؛ به گونه ای که افکار عمومی به دلیل بمباران اخبار ضد و نقیض دچار سردرگمی شده و همین امر باعث شایعات فراوان در سطح جامعه می شود.
وی افزود: اکنون در یک شرایط نادر و پیچیده هستیم. در یک جنگ ترکیبی و همزمان، سخت و نرم که کار حرفه‌ای اهل رسانه می تواند مردم را به سمت یک مسیر درست، کم ابهام و قابل تصور هدایت کند. در تمام دنیا هم روال بر این است که در بحران ها، چالش ها و جنگ ها، رسانه به عنوان پل ارتباطی، وظیفه و رسالت اش این است که علت ها را بررسی، تحلیل های درست را بیان و پیش بینی ها را به شکل منطقی در اختیار افکار عمومی قرار دهد، به شکلی که هم احساس امنیت را مردم حس کنند و هم از احتمالات خطر آفرین مطلع شوند.
این کارشناس حوزه رسانه گفت: متاسفانه به چند دلیل طی چند وقت اخیر فضای اطلاع رسانی مطلوبی بر جامعه ما حاکم نبوده است و علت آن به چند چالش اساسی برمی گردد؛ یکی این که منبع واحد و موثقی برای بیان حقایق در اختیار رسانه‌های کشور نیست و چند صدایی در بیانات و اظهارنظرها، هم مردم، هم رسانه ها و هم گاهی مجامع بین المللی را دچار ابهام، تنش و شایعه می کند.
او متذکر شد: به طور مثال چرا باید مدیرکل بهزیستی فلان استان راجع به جنگ حاکم اظهارنظر کند و رسانه یا روابط عمومی آن دستگاه که مشاور رسانه ای آن شخص است با تمام وجود آن اظهارنظر غیر معقول را بازنشر دهد؟ این در حالی که شما از سنگر دشمن کوچکترین اخبار و اطلاعاتی را از هیچ منبعی غیر از چند شخصیت مرتبط، نمی شنوید.
نوبخت با بیان این که چند صدایی و احساسی عمل کردن، آفت رسانه در بحران‌هاست، افزود: رسانه باید چند قدم نسبت به رخدادها جلوتر باشد. اهل رسانه نباید خود را میانه میدان تصور کند و از قضا باید در یک سطح نسبتا دورتر و بالاتر بر همه فضای حاکم بر میدان مسلط شوند تا هم جبهه خودی را ببینند و هم تحرکات دشمن را رصد و گزارش کنند.
مدیر خبرگزاری دفاع پرس در خوزستان افزود: اگر رسانه حرفه‌ای و متعهد عمل کند و روایتگر اول حوادث و مسائل باشد، بی شک افکار عمومی به او اعتماد خواهد کرد و دیگر فضاهای غیر رسمی نیز زیر سایه تولیدات محتوایی آن قرار می‌گیرند و اگر چنین نشود عکس ماجرا اتفاق می‌افتد و رسانه‌های رسمی و معتبر قادر به همراهی و اقناع افکار عمومی نیستند و دیگر بسترهای غیرمعتبر به خصوص در فضای مجازی، هدایت جریان سازی در جامعه را به دست خواهند گرفت.
