اوژن رئیسی
فضای یک شهر نشان دهنده ی فرهنگ و مردم آن شهر است. نظم فضایی شهر تاثیر شگرفی در معرفی یک شهر دارد.زمانی که مسئولان شهری مدام از شهر انسان محور سخن می گویند باید شرایط زندگی افراد پیاده در شهر را با حفظ امنیت آنها تامین کنند در حالی که پیاده رو که محل عبور عابر پیاده در شهر است نیز مورد هجوم و تردد موتورسیکلت ها ، پارک خودروها و یا سد معبرهای کسبه و بازاریان است طوری که در بسیاری از مواقع افراد برای عبورو مرور از پیاده رو به دلیل وجود موانع بسیار دچار مشکل می شوند وباید ادامه مسیر خود را در خیابان بپیمایند که این امر باعث بروز مشکلاتی برای شهروندان پیاده می شود.
پیاده رو یا محل کسب؟
در فرهنگ لغت پیاده رو به عنوان جایی برای رفت و آمد اشخاص پیاده، تعریف می شود؛ اما گویا در شهر این لغت درعمل معنایی دیگر پیدا کرده است.در شهرما پیاده‌رو جایی است که بیشتر اوقات به محلی برای کسب و کار تبدیل شده، گاهی نیز نقش خیابان دارد و گاهی هم افراد پیاده با ایجاد مزاحمت برای دیگران از آن برای رفت و آمد استفاده می کنند!
در شهرهای همجوار نیز دست فروش هست و سعی شده یک خیابان یا دو خیابان در اختیار آنان باشد و ساماندهی شوند اما این حجم دست فروش در خیابان اصلی شهر که با بی نظمی در سطح شهر هستند قطعا ظاهر دلپذیری برای مردم و مهمانان این شهر ندارد.
تجاوز کسبه به حریم خیابان پیاده‌رو جایی برای عابران ندارد!
تعرض به پیاده رو به شکل های مختلف، قصه کهنه ای است. از دیرباز، دستفروشان سیار و ثابت، همواره بخش یا بخش هایی از پیاده روها را اشغال و مشکلات مختلفی را برای رهگذران ایجاد می کردند.
برخی از اعضای صنف ها مانند تعویض روغنی ها، سوپرمارکت ها،میوه و تره بارفروشان، فروشندگان ماهی و آبزیان و حتی لباس فروش ها با واژگانی همچون پیاده رو، عابران پیاده، حق مردم برای پارک کردن و مانند آن دشمنی و بیگانگی دارند.یافتن جای پارک کنار خیابان درشهرهای بزرگ به خودی خودمشکل است واین مشکل زمانی به اوج می رسد که برخی مغازه داران وحتی شهروندان با گذاشتن مانع هایی همچون کله قندی پلاستیکی، بشکه قیر، لاستیک های کهنه، مانکن های نیم پوش و سبدهای شیر؛ انسان ترافیک زده را کلافه تر می کنند.
بسیاری از صاحبان واحد های صنفی سطح شهر، واحدهای تجاری،و… در اقدامی خلاف قانون مبادرت به قرار دادن موانع در خیابان کرده اند و برای خود پارکینگ خصوصی ساخته اند.اگر شهروندان به این محدوده های فرمانروایی آنان نزدیک شوند با جمله های تکراری پارک نکن، مگر نمی بینی جلو مغازه است، حرکت کن وبا برخورد خشن روبه رو خواهند شد.
آیا مقابل درب منزل یا مغازه جزئی از حریم شخصی و خصوصی منزل یا مغازه محسوب می‌شود یا خیر؟
شاید شما هم دیده اید که مغازه داری فضای مقابل مغازه اش را با اجسامی مانند سطل آشغال و آجر مسدود می کند تا هیچ وسیله ای در مقابل مغازه اش پارک نکند یا فردی فضای مقابل منزلش را جزئی از ملک خود می داند و اجازه پارک کردن هیچ وسیله نقلیه ای را با قرار دادن میله یا سایر اجسام نمی دهد.این عمل در حالی اتفاق می افتد که بسیاری از ما بر این عقیده هستیم که چون فضای مقابل منزل یا مغازه مان است پس حتماً حقی نسبت به آن داریم .
مانع می سازم پس هستم
یکی دیگر از مغازه دار ها که موانعی را در مقابل مغازه خود قرار داده تا خودروهای عبوری در این محل پارک نکنند، می گوید: به دلیل کمبود جای پارک خودرو در این خیابان شلوغ ، اگر مشتری قصد خرید از فروشگاه من را داشته باشد و نتواند خودرو خود را پارک کند و یا دوبله پارک کند، جریمه خواهد شد و مشتری می پرد که با این موانع و ایجاد پارکینگ مخصوص خودم، برخی مشتری های خاص را نگه می دارم تا از من خرید کنند.وی در برابراین پرسش که آیا حق دارید چنین موانعی برابر مغازه خود بگذارید،پاسخ ما را با پرسش مواجه می کند که اگر کارم غیرقانونی است چرا هیچ مسئولی جلو کار من را نگرفته است؟
گویا در اینجا حرف بی حساب، جواب ندارد.
قانون چه می گوید؟
بر اساس اصل ۹ ماده ۹۶ تبصره ۶ کتاب مجموعه قوانین و مقررات شهرداری ها اراضی، کوچه ها، میدان ها، خیابان ها و معابر عمومی واقع در محدوده هر شهر، ملک عمومی محسوب شده و تعرض در این معابر، تخلف تلقی می شود و باید شهرداری ها با متخلفان برخورد کنند
آیا سد معبر؛ معظلی که از کنترل شهرداری خارج است؟
آشنایی با تخلفات شهری از مهم‌ترین مبانی داشتن شهری سالم و بدون تخلف است، تخلفات شهری مجموعه مواردی است که علاوه بر نقش حقوق شهروندی سلامت روان و زیبایی شهر را دچار اخلال کرده و موجب آسیب رسانی به شهر و تهدید سلامت اجتماعی شده و مشکلات و معضلات عدیده‌ای را پدید می‌آورد.
وظیفه مدیریت شهری در قبال تخلفات شهری چیست؟
پیش شرط اولیه برای رعایت قوانین و مقررات رفع تخلفات شهری است، بعضی اشخاص با ایجاد سد معبر به حقوق شهروندان تجاوز کرده و از معابر عمومی استفاده خصوصی می‌کنند، مغازه‌داران با گذاشتن کالا و اجناس در مقابل مغازه و پیاده‌رو و معابر عمومی موجب اختلال در رفت و آمد عابران پیاده می‌شوند و همچنین از فضای عبور و مرور نیز تصویری نازیبا و آشفته می‌سازند و ضمن ایجاد خطر مشکلات زیادی را برای مردم به وجود می‌آورند.( مسیر میدان چهارمحال تا اخر ملت سد معبر بیداد میکند)
نصب پلاکاردهای بدون مجوز و پارچه نوشته به صورت افقی در سطح معابر و پیاده روها، نصب داربست‌های فلزی در پیاده روها و محل‌های پر رفت و آمد مردم بدون مجوز و رعایت نکات ایمنی به نحوی که موجب سد معبر شوند، ریختن مصالح و نخاله‌های ساختمانی و آهن آلات هنگام تعمیرات در سطح پیادهروها، کوچه‌ها و خیابان‌ها و یا ساخت و سازها در مسیر مردم، موانع فیزیکی ثابت و غیر ثابت و غیر مجاز در مقابل پیادهروها، حفاری‌های غیرمجاز و فاقد اصول ایمنی و تابلوهای هشدار دهنده و… نمونه‌هایی روشن از سد معبر و تخلفات شهری‌ست که اکثر آنها شاید به دلیل ضعف نظارت‌ها در سطح شهر مشاهده می‌شوند.
تبصره یک بند دو ماده ۵۵ قانون شهرداری‌ها به وضوح شهرداری را موظف کرده است که سد معابر عمومی و اشغال پیادهروها و استفاده غیر مجاز از آنها و میادین، پارک‌ها، باغ‌های عمومی برای کسب و کار و یا هر عنوان دیگری ممنوع است و شهرداری مکلف است از آنها جلوگیری کرده و در رفع موانع موجود و آزاد کردن معابر و اماکن عمومی به وسیله ماموران خود اقدام کند.
طبق تبصره ۶ ماده ۹۶ قانون شهرداری‌ها اراضی، کوچه‌های عمومی، میادین، پیادهروها، خیابان‌ها و به طور کلی معابر و بستر رودخانه‌ها، نهرها و مجاری فاضلاب، باغ‌های عمومی، گورستان‌های عمومی و درختان معابر عمومی واقع در محدوده شهر که مورد استفاده عموم است ملک محسوب شده و در اختیار شهرداری است.
سد معبرزشت‌ترین نوع تجاوز به حقوق و آزادی‌های مشروع دیگران
تجاوز به پیاده رو و سد معبر شرعاً جایز نیست، به جهت این‌که سد معبر زشت‌ترین نوع تجاوز به حقوق و آزادی‌های مشروع دیگران است، وجود یک شهر سالم و سازمان یافته تنها در گرو پرهیز جدی از تخلفات شهری و پرهیز از جلوگیری از نقض حقوق شهروندی است، لذا شهروندان بایستی با ماموران شهرداری در رفع این عارضه ناپسند اجتماعی همکاری نمایند، البته رعایت حقوق شهروندی همواره نیازمند فرهنگ سازی بوده است که انتظار می‌رود سازمان فرهنگی، ورزشی شهرداری شهرکرد در راستای نهادینه شدن حقوق شهروندی برنامه‌های متنوع و اثرگذار خود را طراحی و اجرا نماید.
آیا طرح و برنامه مدون در راستای ساماندهی وضعیت سد معبر در سطح شهر شهرکرد تهیه و تدوین شده است؟
عمده توجه مسئولان و مدیران شهری به این معطوف شده که سد معبر صرفاً دستفروشانی هستند که تنها راه امرار و معاش‌شان دستفروشی است، لازم است شهرداری در اجرای برنامه‌های خود سایر گروه‌های صنفی اعم از میوه‌فروش‌ها، نمایشگاه‌های خودرو، رستوران‌ها، کافی شاپ‌ها، بانک‌ها، تعمیرگاه‌ها و… را هم لحاظ کند.
واحد رفع تخلفات شهری موظف به بررسی و رسیدگی به این مهم بوده و بایستی ضمن بازدیدهای مستمر در صورت مشاهده و اثبات عینی نسبت به جمع آوری، تذکر، جریمه و پلمپ واحدها اقدام نماید.
با توجه به وضعیت اقتصادی و بیکاری مشهودی که گریبان‌گیر خانواده‌ها شده است به همین خاطر مشاغل کاذب فراوانی برای تامین حداقل‌های زندگی و فرار از بیکاری در گوشه و کنار شهر ایجاد شده که عمده‌ی این مشاغل به دلیل نداشتن جا و مکانی خاص و صرف هزینه و فرار از مالیات و عوارض و… به سمت دستفروشی سوق پیدا کرده است، شاید دلیل و برهان شهرداری برای برخورد ضعیف با این معضل شهری بیکاری و مشکلات اقتصادی باشد، اما شهرداری باید به این نکته توجه داشته باشد که اگر به واسطه‌ی همین بیکاری که هر روز بر جمعیت بیکار شهر می‌افزاید مشاغل کاذب دیگری در سطح پیادهروها و معابر اصلی و فرعی ایجاد شود سد معبر را بایستی معضلی بدانیم.
که از کنترل شهرداری خارج خواهد بود، آنچه مسلم است سد معبر در حال حاضر چالشی‌ست که عدم توجه و رسیدگی به آن در آینده مشکلات و معضلات شهری را بیش از هر زمان دیگری تشدید خواهد نمود.
سد معبر یا “خیابان خواری”
خیابان‌هایی که متناسب با جمعیت و ارتفاع ساختمان‌ها نیستند به‌اندازه کافی عبور و مرور شهروندان را با مشکل مواجه ساخته‌اند، تبلیغات و تابلوهای مغازه‌ها هم حدود دو متری از آکس خیابان‌ها را بلعیده‌اند و در نهایت خط‌القعر خیابان می‌ماند و وسایل نقلیه بی‌شمار و شهروندانی که راهی به‌جز پرواز ندارند…
کافی است که یک ایستگاه تاکسی ” خود رو” هم در ابتدای و انتهای خیابان وجود داشته باشد تا این آشفته‌بازار را تکمیل کند.
میدان انقلاب در تصرف وانت‌ها ! / مردم شهرکرد را نجات دهید!
روزانه و شبانه در شهر شهرکرد شاهد تجمع بسیاری از خودروهای وانت هستیم که با سد معبر دردسر فراوانی را برای مردم به وجود می آورند.
این خودروها به ویژه در اواخر روز و هنگام غروب آفتاب درمیدان انقلاب فلکه آبی میدان فردوسی و…. تجمع کرده و گاهی به صورت چهار تا پنج خودرو در عرض خیابان قرار گرفته و باعث ترافیک شدید و اعصاب خردکن مردم ساکن این نقطه ازشهرکرد و یا کسانی که می خواهند تردد کنند، می‌شوند.
مشخص نیست متولی برخورد با این وانت ها چه دستگاهی است اما از پلیس راهنمایی و رانندگی، دستگاه قضایی، شهرداری و هر نهادی که مسئولیتی در این زمینه دارد انتظار می رود با این رویه که تبدیل به معظلی بزرگ برای مردم به ویژه در هنگام شب شده است به فوریت و جدیت رسیدگی کنند.
اگر نقد کنیم می گویند عده ای دنبال نان‌بری هستند اما اینگونه نیست دست فروشی را باید به عنوان یک شغل پذیرفت و آن را سامان داد.
خیلی وقت است که شهروندان قانع این شهر خسته، از “بلدیه” شهر توقع کار عمرانی ندارند اما نظارت شهرداری بر خیابان‌ها کمترین انتظاری است که شهروندان می‌توانند داشته باشند.
لذا بنده‌ی شهروند، ملتمسانه تقاضای نظارت بیشتر بر پاسداری از این حقوق طبیعی و بدیهی شهروندی را دارم، چرا که این رویه موجب بدعادت شدن ” خیابان خوارها” می‌شود. برخی از این افراد تمامی فضای خیابان روبروی ” حجره” خود را حق خود می‌دانند و این احساس مالکیت هر روز قوی‌تر می‌گردد، در صورتی که فضای عمومی پیاده‌رو و خیابان همان‌طور که از نامش پیداست فضایی متعلق به تمام شهروندان است.
