در این سالها هربار اخبار ناگواری به گوش می رسد تخریب و آتش سوزی در جنگهای شمال هجوم سوداگران و ویلا سازان و زمین خواران به عرصه های جنگلی و هجوم ریز گردهای و آفات، شخم و دیم کاری در زیر اشکوب جنگلهای که فرسایش خاک و ضعف و بیماری درختان در مقابل کوچکترین آفات را در پی دارد همه و همه این اتفاقات شوم تخریب و نابودی جنگل های ایران زمین واز جمله جنگلهای زاگرس را در پی داشته است که ما حصل آن از بین رفتن خاک و به دنبال آن هرز رفتن و نابودی منابع آب است و همچنانکه آب آبادنی ست، بی آب آوارگی ویرانی را برای ساکنان  ایران زمین در پی دارد. که به دنبال آن  مهاجرت و حاشینه نشینی و در شهر های بزرگ فقر و نا بسمانی، آینده مورد انتظار برای فرزندان ایران است.

ما میراث دار پدران خود نیستم و جنگل ها و منابع طبیعی و ذخایر آبی امانت آینده گان است. ماییم که سربلندی  و افتخار و آرامش در بستر سبز و در جوار درختان استوار بلوط و کهور کنار ویا فقر و بادیه نشینی و آوارگی در کنار دیوارهای غبار و دود گرفته شهرهای بزرگ را برای فرزندانمان ترسیم می کنیم.  پس به عنوان فرزند کوچک ایران که شادی کودکانه  من  در کنار آتش افروخته در غروب سرد پاییز با  مشتی از بلوط  که پدرم در دستم می گذاشت به سرمستی و شور شادی مبدل می شد. برای برداشتن گامی کوچک برای  ترسیم آینده توام با افتخار و سر بلندی  و آرامش  و احیای و زنده سازی دوباره بلوط زاگرس کنار خوزستان و کهور  بوشهرو  سیستان و جوشش دوباره چشمه ساران آن  شما را دعوت به مشارکت در طرح احیای بلوط کهور کنار می نمایم. اولین همراهان ما در این گام دانش اموزان روستای سید محمد لردگان در استان چهار محال بختیاری و سرباز معلم دلسوز  آنها منوچهر شیرانی که گام به گام در این طرح  مشارکت کردند و سپس در استان خوزستان ایلام، کردستان، کهگیلویه و بویر احمد، فارس وحال بوشهر و هرمزگان  چابهار و…همراه شدند و نشان دادن که  احیای جنگل ها ایران فقط به دست فرزندان  ایران محقق می شود. این طرح اکنون 13 سال شده است. با هزاران بلوط، بنه و کهور و گونهای بومی جنگلی پرورش یافته توسط دانش آموزان در کلاس های درس و مدارس آنها گامی بلند برای آیندگان برداشته است.

از آنجا که نگهداری از گونه‌های زیستی گیاهی و جانوری گوناگون بومی کشور، نقش حیاتی در پایداری طبیعت و چرخه‌های زیستی، اقتصاد، معیشت، حیات و سلامت مردم دارند از این رو نیازمند برنامه ریزی و مشارکت حداکثری در این زمینه خواهیم بود. حفظ گونه های بومی  نقش موثری در کنترل بیماریها، حفظ تنوع زیستی و حیات وحش، حفظ آبخیزها و کیفیت آب، پیشگیری از بیابان زایی، هوای سالم، کاهش خطر بحران، تغذیه سالم، تقویت زیرساخت های کشاورزی، سلامت انسان و دارد لذا  اغاز طرح هر مدرسه یک نهالستان امسال با شعار ” هر دانش آموز یک نهال بومی “از روز 16 آذر روز ملی گونه های بومی آغاز می شود، معلم عزیز دانش آموز فهیم امسال نیز همچون سالهای گذشته  برای اجرای طرح حفاظت از گونه های جنگلی و بومی ایران  دستان یاریگرتان را برای تولید نهال های بومی از جمله بلوط کنار و کهور  در مدارس و کلاس ها  به گرمی می فشاریم.  تا با همراهی همه فرزندان ایران به بذر های  بلوط .کهور کنار،  امید درخت تنومند  و استوار شدن را هدیه کنم.

مصیب شیرانی پژوهشگر و فعال محیط زیست مجری طرح احیاي جنگلهاي ایران هر مدرسه یک نهالستان اذر 1403